Напачатку ХVII ст. у г. Брэсце з’явіліся бернардзінцы — члены каталіцкага манаскага ордэна святога Бярнарда (Бернардзіна) Сіенскага. Прыйшлі яны з Польшчы, дзе ў Кракаве ў 1453 г. быў заснаваны манастыр. Галоўнай мэтай бернардзінцаў на Беларусі былі місіянерская праца сярод праваслаўнага насельніцтва і пастырская дзейнасць. Апраналіся бернардзінцы ў сутану цёмна-шэрага колеру з капюшонам, плашч, насілі пояс з белай воўны.

Выкарыстанне гаручых газаў у розных галінах тэхнікі і на бытавыя патрэбы садзейнічае росту эфектыўнасці вытворчасці, паляпшэнню санітарна-гігіенічных умоў працы і побыту. Арганізацыйныя асновы газіфікацыі Беларусі былі закладзены ў лістападзе 1958 г. з прыняццем пастановы ЦК КПБ і Савета Міністраў БССР «Аб плане газіфікацыі гарадоў і іншых населеных пунктаў Беларускай ССР у 1959–1965 гадах». У 1960 г. быў пабудаваны магістральны газаправод Дашава (Львоўская вобласць) – Івацэвічы – Мінск.

Зінаіда Мікалаеўна Потлава нарадзілася 6 студзеня 1929 г. у в. Канаёўка Іванцееўскага раёна Саратаўскай вобласці. У 1930 г. сям’я пераехала ў г. Запарожжа, дзе бацька пачаў працаваць на будаўніцтве Дняпроўскай ГЭС. Маці памерла рана — у 1937 г., дзяўчынку выхоўвалі бабуля, а потым цёця — Ганна Васільеўна Качаткова (1911–1993), у будучым заслужаная артыстка БССР (1949), актрыса Брэсцкага абласнога драматычнага тэатра імя ЛКСМБ.

Пачатак вялікай сістэмнай рабоце па аднаўленню гістарычных і стварэнню новых гербаў Брэсцкай вобласці быў пакладзены рашэннем Брэсцкага аблвыканкама № 121 ад 9 лютага 1998 г. Для стварэння герба і флага Брэсцкай вобласці была створана рабочая камісія па геральдыцы пры каардынацыйным савеце аблвыканкама па ахове матэрыяльнай і духоўнай спадчыны на чале з І. І. Карватам.

У г. Брэсце пры спартыўным таварыстве «Спартак» у 1960 г. была сфарміравана футбольная каманда, яе ўзначаліў старшы трэнер з Мінскага інстытута фізкультуры Віталій Аляксандравіч Касянюк (1953–1994). Другі трэнер — Анатоль Аляксандравіч Захараў. Капітан каманды — Сяргей Ільін. Свой першы матч спартакаўцы правялі 12 красавіка ў Бандэрах Малдаўскай ССР супраць мясцовага «Ністру» з вынікам 5 : 1 на карысць брэстаўчан.

У канцы 1990-х у Беларусі было толькі чатыры лядовыя арэны, цяпер іх больш за 35. Лядовы палац спорту ў г. Брэсце пабудаваны згодна з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь А. Р. Лукашэнкі. Архітэктурны праект распрацаваны ААТ «Белпрампраект», дзе ўлічылі сучасныя перадавыя тэхналогіі. Будаўніцтва пачалося ў жніўні 1998 г., вялося на сродкі рэспубліканскага бюджэта падраздзяленнямі будаўнічага трэста № 8.

Рашэнне аб будаўніцтве ў г. Брэсце Палаца водных відаў спорту было прынята ў 2005 г. на самым высокім узроўні. Месца для новага спартыўнага аб’екта выбралі на адной з цэнтральных вуліц (вул. Маскоўская, 147) і ў дапаўненне да сфарміраванага комплексу спартыўных збудаванняў, у які ўваходзяць Лядовы палац, лёгкаатлетычны манеж і бейсбольны стадыён. Яго будаўніцтва вялося за сродкі рэспубліканскага бюджэту ў адпаведнасці з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Сметны кошт гэтага аб’екта перавышае 121 млрд беларускіх рублёў (40 млн. долараў).

Яніна Уладзіміраўна Малінчык нарадзілася 13 лютага 1985 г. у Томскім раёне Томскай вобласці ў сям’і беларусаў. Бацька быў ваенным, сям’я часта пераязджала. Калі Яніне было дзесяць, пераехалі ў г. Вышні Валачок Цвярской вобласці, дзе прайшлі школьныя гады Яніны, вучылася ў дзіцячай музычнай школе, марыла стаць спявачкай.

Алена Якаўлеўна Верабей (Лібянбаўм) нарадзілася 5 чэрвеня 1967 г. у г. Брэсце ў рабочай сям’і. З дзяцінcтва праяўляла свае артыстычныя здольнасці, з сямі гадоў вучылася ў дзіцячай музычнай школе. Закончыла восем класаў сярэдняй школы № 20 г. Брэста, Брэсцкае музычнае вучылішча, Ленінградскі дзяржаўны інстытут тэатра, музыкі і кінематаграфіі (1993) па спецыяльнасці «Артыст тэатра, эстрады і кіно».

Мікалай Аляксеевіч Аляксандраў нарадзіўся 4 студзеня 1954 г. у сяле Мягра Белазёрскага раёна Валагодскай вобласці. Маці працавала настаўніцай пачатковых класаў. Маляўнічыя мясціны Белазёршчыны назаўсёды ўвайшлі ў сэрца Мікалая. Сяло Мягра невялікае — каля паўтараста двароў, размешчана на рацэ Мягра непадалёк ад упадзення ў Белае возера — адно з найбуйнейшых у СССР. У пачатку 1960-х праз гэтыя месцы пачалі будаваць Волга-Балтыйскі водны шлях, у выніку 218 сёл, вёсак і пасёлкаў былі затоплены.